نگاه به چهره همنشین

یکی از حقوق همنشین این است که هنگام صحبت کردن، نظر و نگاه‌اش را از او برنگیرد. چه بسا افراد در یک مجلس خصوصی یا عمومی، کنار یکدیگر نشسته‌اند، اما حاضر نیستند نگاهی به همنشین خود بیندازند.
این عمل، از بی‌اعتنایی و بی‌احترامی به همنشین حکایت می‌کند که بسیار مذموم و ناپسند است و اگر جنبه‌ی آزار و هتک پیدا کند، به یقین حرمت شرعی دارد؛ گرچه نگاه کردنی که باعث آزار شود نیز حرمت شرعی دارد.
رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم می‌فرمایند:
جایز نیست که انسان مؤمن با نگاه‌اش دیگری را بیازارد و طوری به برادرش نگاه کند که او اذیت شود.

 از کتاب “سیری در رساله حقوق امام سجاد علیه‌السلام”
حقوق اجتماعی، حق همنشین
آیت الله یثربی مدظله