یکی از آداب عبادت، بهویژه نماز آن است که آدمی در انتظار مهمانی خداوند باشد و هنگام نماز، با شور و نشاط وارد عبادت شود.
عبادت و نمازی که باخواست باطنی و هیجان معنوی انجام گیرد، حجاب نفس را زائل میکند و فرد عابد و نمازگزار در این هنگام، فقط خدا را میبیند.
رسول خدا صلیاللهعلیهوآلهوسلم میفرمایند:
خداوند متعال به بندهای که نماز میخواند اما قلباش بدن او را همراهی نمیکند، نظر نمیافکند.
از کتاب “سیری در رساله حقوق امام سجاد علیهالسلام”
حقوق نیایش، حق نماز
آیت الله یثربی مدظله