پایگاه اطلاعرسانی حضرت آیت‌الله میرسید محمد یثربی
● در توضیح نامه حضرت امیرالمؤمنین علیه‌السلام به امام حسن و امام حسین علیهماالسلام فراز «قُولَا بِالْحَقِّ» حق را بگویید؛ روایت حضرت امام کاظم علیه‌السلام را نقل کردند: «اِتَّقِ اَللَّهَ وَ قُلِ اَلْحَقَّ وَ إِنْ کَانَ فِیهِ هَلاَکُکَ فَإِنَّ فِیهِ نَجَاتَکَ أَیْ فُلاَنُ اِتَّقِ اَللَّهَ وَ دَعِ اَلْبَاطِلَ وَ إِنْ کَانَ فِیهِ نَجَاتُکَ فَإِنَّ فِیهِ هَلاَکَکَ» خدا را پروا کنید و حق را بگویید هرچند در حق‌گویی هلاک و نابودی تو باشد ولی در واقع نجات و رهایی تو در آن است و باطل و خلاف‌گویی را رها کن هرچند که نجات تو در آن باشد اما در واقع هلاک و نابودی تو در آن است.
● در روایات به راست‌گویی و حق‌گویی تأکید فراوان شده است به گونه‌ای که این دو فضیلت برترین فضیلت‌ها و اعمال دانسته شده است. حتی در روایتی تمام اعمال خوب چون امر به معروف و جهاد در راه خدا نام برده شده، اضافه شده است که برتر از تمام این اعمال، بیان کلمه حق در برابر حاکم جائر می‌باشد.
● حق‌گویی در مظانّ مخاطره و این که هر آن احتمال خطر باشد، ارزش فروان دارد. براساس بیان روایات نباید به نماز و روزه و ناله‌های شبانه افراد بنگریم و این اعمال ما را نباید فریب دهد. مهم‌تر از همه اعمال راست‌گویی و حق‌گویی می‌باشد. به طور کلی معیار شناخت انسان‌ها، راست‌گویی و حق‌گویی آنان است.
● باید تربیت جامعه به این سمت و سو سوق پیدا کند که مردم راست‌گو و حق‌گو باشند و این دو فضیلت تشویق شود. اگر در جامعه فرهنگ راست‌گویی و حق‌گویی فراموش شود و مردم از این دو فضیلت روی‌گردان شوند، چیزی که جایگزین این فضیلت خواهد شد فرهنگ نفاق و دورویی خواهد بود که از بدترین رذایل اخلاقی است وفرد و جامعه را نابود می‌کند.