📝 گروهى از افراد فقط زمانى که به ثروت، مسکن یا فرزندى دسترسى پیدا میکنند، خدا را سپاس میگویند و شاکر نعمتهاى الهى هستند؛ ولى بعضى از انسانها به مدارجى عالى از کمال نفسانى و روحى میرسند، که در همه حال شاکر نعمتهاى الهیاند و هر حادثهاى که براى آنها روى میدهد، جزو رحمت و عنایت الهى به حساب میآورند.
حضرت امیرالمؤمنین علیهالسلام فرمودند:
کان رسولُ الله صلی الله علیه وآله وسلم إذا أتاه أمرٌ یَسُرُّه قال: الحمدُ لله الذی بِنعمتِهِ تُتِمُّ الصالحاتِ وإذا أتاه أمرٌ یَکْرَهُه قال: الحمدُ لله على کلِّ حالٍ
وقتى که پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم در مقابل نعمت یا حادثهاى واقع میشدند که ایشان را مسرور و خوشحال میکرد، میفرمودند: سپاس میگویم خدایى را که نعمتهایى عنایت کرده و صالحات را کامل فرموده است و هنگامى که امر مکروه و ناپسندى عارض میشد و حضرت با ناملایمتى مواجه میشدند، میفرمودند: در همه حال، حمد و ستایش مخصوص خداوند متعال است.
📚 از کتاب “سیری در رساله حقوق امام سجاد علیهالسلام”
حقوق نیکوکار، حق احسان کننده
آیت الله یثربی مدظله